Als de roman opent, worden we voorgesteld aan broeder Franciscus, een jonge man die klaar is om zijn leven te verpanden aan de Orde van Leibowitz. Deze bestelling is een schijnbaar katholieke (hoewel de roman is niet duidelijk op wanneer andere sekten van het christendom hebben overleefdof zelfs andere religies.) en is gewijd aan Issac Edward Leibowitz, een technicus die de nucleaire oorlog die de beschaving had vernietigd om priester te worden had overleefd. Na de oorlog begon overlevenden aan de intellectuelen, dat overgebleven was na de oorlog aan te vallen en om veel te vernietigenvan de wetenschappelijke kennis die was achtergelaten en Leibowitz geprobeerd om zoveel mogelijk van deze kennis als hij kon behouden, maar werd gedood door een groep? simpletons? leidt tot hem wordt herinnerd als een martelaar.
Doorheen de roman, die plaatsvindt meer dan duizend jaar van de toekomstige geschiedenis, zou Leibowitz de patroonheilige van de elektronica worden? En het verhaal van de roman zal leden van zijn bestelling volgen als de geschiedenis van de post nucleaire aanval wereld ontwikkelt. Alsde roman opent echter, heeft hij toch nog worden heilig verklaard en het is een belangrijk doel van de opdracht om dit te realiseren. Het verhaal van broeder Franciscus zet veel van de achtergrond voor het verhaal, maar ook ontwikkelt veel van de thema's van de romandat een deel van het verhaal over de millennium van de geschiedenis dat het verhaal dan zal ontvouwen zal zijn.
Broeder Francis ontmoet een pelgrim die al wandelend in de buurt van de abdij waarin hij leeft. Hun ontmoeting is een komisch vijandig een, maar van betekenis. De pelgrim krabbelt markeringen in het Hebreeuws op een steen en leidt ook broeder Franciscus naar een bunker waar de bezittingen van Leibowitz kangevonden worden. Dit evenement zal in gang gezet het verhaal van hoe Leibowitz zal worden heilig verklaard, maar ook is van groot thematisch belang om de filosofische vragen die de rest van de roman zal opleveren.
Terwijl er geen andere joodse personages lijken te bestaan in de roman en het wordt zelfs gesuggereerd dat het jodendom heeft de nucleaire oorlog niet overleven de Pilgrim lijkt onbetwistbaar een Jood. Dit wordt ondersteund door zijn schrijven van het Hebreeuws, wat broeder Franciscus niet herkent. Hetvan belang is dat Leibowitz is duidelijk een Joodse naam en dit en het feit dat de Camino weet waar de bunker gelegen inhoudt dat hij kan Leibowitz zich (als de supernaturally veranderde verhaal dat de monniken beginnen conclusie circuleren) of andere manier van een overledeneLeibowitz. Leibowitz te hebben geweten of de man die hij zou moeten zijn een paar honderd jaar oud zijn.
Toen broeder Franciscus inschrijft woorden in het Engels voor de Pilgrim te lezen, maakt hij de opmerking,? Schrijft nog steeds dingen achteruit? Dat is een duidelijke verwijzing naar het feit dat het Hebreeuws van rechts naar links wordt geschreven, maar ook een symbool van de plaats van de Pilgrim's binnende narratieve kader van het verhaal. Als iemand die schijnbaar heeft kennis van de wereld voordat de nucleaire oorlog hij staat buiten het verhaal om te reageren op de inspanningen van de Monks 'op een ironische manier. The Monks enkele van de kennis van de oude hebben bewaardwereld, maar hebben geen referentiekader, waarin de betekenis van wat ze hebben bewaard begrijpen. Ze worden letterlijk gedwongen om hun weg te werken door de geschiedenis achteruit patchwork samen het pad dat kennis door de voorgeschiedenis door te kijken naar stukjes en beetjes van de genomen hadresultaten. '
Op deze manier vinden ze zich in een vergelijkbare situatie als de middeleeuwse katholieke kerk die weinig kennis van wat de Griekse beschaving vóór hen had volbracht hadden totdat zij in staat waren om samen stuk verloren teksten en notities uit die tijd en de filosofische en wetenschappelijke denken versmeltenvan de Grieken met de theologische geloofssysteem van het christendom. Broeder Francis vindt een blauwdruk in de bunker en pogingen om het te kopiëren, maar kan ook niet begrijpen waarom de omtrek is gekleurd, terwijl het schrijven op de blauwdruk is wit. Hij heeft geen idee wat hij aan het doen ismaar hij voelt dat het hoe dan ook moet worden bewaard.
In de wereld van Miller's, is het mannen van geloof, die vasthouden aan de kennis die van belang is totdat het weer gebruikt kan worden. Wat interessant is over het zien van deze praktijk vanuit het perspectief van een post-apocalyptische scenario, zien we hoe wat eens alledaagse wordtheilig in de ogen van de kerk en krijgt een bovennatuurlijke implicatie zou het niet anders hebben. Op deze manier Miller neemt een sceptisch standpunt over de ontwikkeling van de religie en lijkt te zeggen dat wat wordt beschouwd als heilig was ooit het product van nut. Bijvoorbeeld, spijswetten die zijn geschreven in de Bijbel in Leviticus kan hebben had ooit een doel van het zijn in het belang van de volksgezondheid, maar zelfs als dat belang heeft verminderd met de verdere ontwikkeling van de wetenschappelijke kennis, manieren om voedsel veilig opslaan of andere factoren, de wetten zelf hebben nog steeds een soort van gewicht aan hen dat ze nooit bedoeld waren om in de eerste plaats.
In de roman zien we dit bevestigd aan wetenschappelijke kennis uit het verleden en we zijn gevraagd om deze eigenschap van religieus geloof te evalueren tegen de mogelijke schade die wetenschappelijke menselijke vooruitgang heeft gebracht in de vorm van toegenomen vermogen van de mensheid om elkaar te dodenen oorlog voeren. Wetenschap houdt zich niet bezig met de morele of met de metafysische, alleen met de praktische mogelijkheid om resultaten te voorspellen. Het is Miller's suggestie dat zonder enige vorm van sterke basis van geloof of moreel gezag in de samenleving voor de meer basis impulsen te regulerenvan de menselijke natuur dan zijn we gedoemd om onszelf te vernietigen. Tegelijk wil hij de gevaren van religieuze overtuiging en haar relatie tot de objectieve waarheid (die niet bestaan) rekening moet worden gehouden bij het maken van deze evaluatie.
De monniken dienen wat neerkomt op een algemene positieve beeldvorming in de roman. Dit is het soort roman dat er geen helden heeft, maar het is de monniken die kennis te behouden en die de wederopbouw van de samenleving mogelijk te maken tijdens het staan in de oppositie van de krachten die dreigenhet opnieuw een tweede keer te vernietigen binnen de roman. Tegelijkertijd zien we een gevaarlijke kant van het geloof geportretteerd waar vaak de monniken te voorkomen waarheid, om de illusie van een vermeende goddelijkheid te behouden. Dit kan in het begin van de heiligverklaring proces gezien wordenvoor Leibowitz waar het feit dat Leibowitz wordt zalig verklaard is belangrijker dan de vraag of hij werkelijk waardig is zo'n eer om de monniken in de abdij.
Het tweede deel van de roman is de plaats waar we de meest vernietigende analyse van de menselijke natuur. Terwijl het centrale karakter van Thom Taddeo wordt vergeleken met visionaire wetenschappelijke geesten uit het vooroorlogse tijdperk hij is strikt theoretisch denken. Vermeldenswaard is datterwijl hij is verantwoordelijk voor het helpen om te komen tot een nieuwe renaissance en werkt samen met de monniken en hun opslagplaats van kennis die hij wordt gemaakt door Miller een seculiere geleerde te zijn. Hij is geïnteresseerd in kennis opgedaan voor zijn eigen belang, maar vaak om deze te winnenkennis moet hij bondgenoten van sommigen die minder dan zuivere motieven hebben te maken.
Het middelste deel van de roman bevat ingewikkelde politieke gekonkel waar de nieuwe kennis van de wetenschap is vrijwel direct worden gebruikt door de machthebbers om hun doelstellingen te bevorderen en het deel eindigt met de kerk ervaren van een grote schisma gebaseerd op politieke motieven net als vele soortgelijke gebeurtenissen inde vooroorlogse geschiedenis zijn gekomen te passen. Op deze manier wordt Miller toont wetenschappelijke kennis als een soort? doos van Pandora? dat als het eenmaal is geopend, kan nooit weer gesloten worden. Dit is een gemeenschappelijk thema in science fiction verhalen over misbruikvan wetenschappelijke kennis en een weerspiegeling van de wereld die we hebben altijd geleefd in bij elke nieuwe wetenschappelijke vooruitgang leidt tot ethische implicaties die onmiddellijk moet worden beschouwd.
Schijnbaar, de Pilgrim uit het eerste deel verschijnt weer in het tweede deel, al honderden jaren zijn verstreken. Hij wordt hier afgeschilderd als een oude Jood die beweert te zijn honderden jaren oud en opnieuw maakt hij ironisch commentaar op de thematische aangelegenhedenvan de roman. Een teken op zijn huis in het Hebreeuws geschreven wordt gezegd dat zeggen? Tenten Hersteld hier? maar in feite maakt een verwijzing naar de broederschap der mensen. De oude Jood onthult nooit wat het zegt en Miller's gebruik van het Hebreeuws is niet perfect (zijn accenten zijn vaak misplaatst veranderen van de betekenis), maar de achterkant van hetzelfde teken bevat een Hebreeuwse gebed verkondigen God naar eenheid met allen. Op de vraag of hij ooit draait het bord om de oude Jood antwoorden,? Keer het om? Denk je dat ik'm gek? In tijden als deze?'
Dit is een interessant contrast met de secties harde kritiek van de wetenschap. Terwijl de wetenschap potentieel destructieve kan worden en heeft geen morele component op zichzelf het heeft wel in haar voordeel een echte relatie met de waarheid. Welke Miller lijkt te impliceren door de woorden van de oude Joodwordt dat gebed in tijden van grote onrust is volkomen nutteloos. Zijn enige doel kan worden gediend om comfort te geven in tijden van persoonlijke nood en de illusie van de begeleiding van een hogere macht.
Het laatste deel van de roman springt naar een tijd waar een andere nucleaire oorlog lijkt bij uitstek, ook al mutaties zijn nog steeds hoogtij in de hele menselijke ras uit de laatste nucleaire vernietiging. Hier, door het karakter van de Dom Zerchi, zijn we getuige van een plan van de gemeente omstuur Monniken in de ruimte om andere planeten te koloniseren. we een aantal van de romans meest interessante meditaties van geloof, zelfs als Miller heeft het opzetten van een perceel waarin wetenschappelijke vooruitgang heeft opnieuw schijnbaar gedoemd de wereld te zien ook.
Met mensen sterven in doodsangst van stralingsziekte, Dom Zerchi tegenzin laat een arts om het opzetten van een kliniek in zijn abdij op de voorwaarde dat hij niet opdragen van zijn terminale patiënten om zelfmoord te vermijden lijdend plegen. Zerchi hoont op vordering van de dokterdat het enige kwaad dat hij kan vechten is pijn en blijft ervan overtuigd dat zelfdoding moreel verkeerd is, zelfs in de extreme omstandigheden die hij en de rest van de beschaving vindt nu zelf. Een jonge moeder is ervan overtuigd dat ze haar kind moet doden om lijden te voorkomen, maarZerchi probeert haar het tegendeel te overtuigen, eerst door haar te vertellen een verhaal over een kat in zijn jeugd die geraakt was door een auto en hij met veel moeite had gedood, maar had altijd betreurd.
Het is onduidelijk of het verhaal dat hij vertelt is eigenlijk waar of opgebouwd (Zerchi zou niet boven het maken van een verhaal te overtuigen), maar het werkt niet. Wat wel werkt is dat hij duidelijk verbiedt haar om haar kind te doden met een beroep opde wil van God en ze vervolgens onderwerpt aan zijn gezag en stemt haar kind niet te doden.? Ze moest de stem van het gezag nu. meer dan ze nodig overtuiging.? '
De vraag die Miller impliceert hier waardig is die veroorzaakt door Dostojevski in zijn existentiële romans. Hij vraagt of onderwerping aan een autoriteit beter kunnen zijn voor de mensheid dan de mogelijkheid om te kiezen door middel van vrije wil, zelfs als die autoriteit is vals. Terwijl Dostojevskizelf geloofde in de waarheid van het christendom is het niet zo zeker van dat Miller denkt van wel en terwijl Dostojevski zou uiteindelijk kant met een vrije wil Miller is niet meer zeker van deze cursus dan is hij van het idee dat kennis moest intrinsieke goedheid aan hen die haar zoeken.Hoewel hij niet ronduit het standpunt onderschrijven hij beschouwt het idee dat onwetendheid een zegen kan waar zijn, terwijl op hetzelfde moment waardoor je de implicaties van de lijdensweg van de langzame dood van stralingsziekte geconfronteerd.
Ook in dit gedeelte, een vrouw die is gegroeid van een tweede kop wil laten dopen. Ze noemt dit hoofd Rachel hoewel het lijkt geen waarnemingsvermogen van zijn eigen hebben en is de doop geweigerd door een aantal verschillende priesters. Zerchi inderdaaduiteindelijk het geven van Rachel haar doop nadat de vrouw is overleden en het hoofd lijkt nu te zijn gestegen tot een eigen mening te hebben. In een vreemde omkering herhaalt Rachel de Latijnse woorden en vergeeft God de zonde in plaats van andersom. Eerder hebbenaangeduid Rachel als een onbevlekte ontvangenis en haar plotselinge bewustzijn vertegenwoordigen een soort opstanding de parallel tussen Rachel en Christus lijkt te zijn makkelijk te maken.
Wat Miller bedoelt met deze beeldspraak is niet precies duidelijk. Wel is duidelijk dat Rachel vertegenwoordigt een ware onschuld die zonder zonde is en was niet? Geboren uit zonde? Omdat ze niet werd veroorzaakt door een seksuele vereniging maar haar bestaan is de vertegenwoordigingvan vermogen en sluwheid van de mens om elkaar te vernietigen. Haar zeer creatie in haar monsterlijke vorm is misschien een zonde tegen haar en het is deze, dat ze het meest heeft om de mensheid te vergeven als het gezag van God die wordt opgeëist door deze monniken.
Tegen het einde van de roman de monniken instelt in de ruimte in een poging om andere planeten te koloniseren. De suggestie is hier dat zij zullen nemen welke kennis ze hebben om een nieuwe beschaving elders beginnen en het zal opstaan net als de oudehad. De andere implicatie is dat de gebeurtenissen zal spelen als ze deden voordat in vrijwel dezelfde manier en impulsen van de mensheid te vernietigen zichzelf kan nooit volledig worden onderdrukt.
